Jak pomóc dziecku w przedszkolu? Adaptacja

piątek, 2 lutego 2018

adaptacja w przedszkoluPrzed nami  nowy semestr nauki. Niektórzy rozważają zmianę przedszkola, lub właśnie posyłają do niego swoją pociechę po raz pierwszy lub zbierają informacje – jak poradzić sobie z tym niełatwym okresem zarówno dla dziecka jak i rodzica – tuż po wakacjach.

W związku z moimi doświadczeniami zawodowymi z tym okresem edukacji, postanowiłam zebrać i uporządkować dla Państwa wszystkie najważniejsze zasady adaptacyjne dziecka wkraczającego w nowy etap życia.

 

Zapraszam do lektury i kontaktu ze mną w przypadku wszelkich trudności i niejasności, na jakie napotykają Państwo wraz ze swoimi pociechami w ramach korzystania z edukacji przedszkolnej.

 

 

Pierwsze dni w przedszkolu - Jak przetrwać

Rozstanie – co warto zastosować :

  1. Należy tak zorganizować sobie czas, by móc odprowadzać dziecko osobiście do przedszkola, wziąć z nim udział w dniach adaptacyjnych i liczyć się z tym, iż w niektórych przypadkach adaptacja dziecka może przedłużyć się.
  2. Dać dziecku ulubioną przytulankę, zdjęcie mamy, taty, ukochanego zwierzaka.
  3. Nie spieszyć się przy przebieraniu dziecka w szatni, posiedzieć z dzieckiem, przytulić, zapewnić, że się po nie wróci, (podając termin powrotu w formie opisowej, że nastąpi to np. po obiedzie). Warto także wspólnie porozglądać się w szatni, omówić wiszące na korytarzu prace dzieci ze starszych grup.
  4. Pożegnać się ciepło, ale stanowczo, nie należy pytać dziecka o pozwolenie.
  5. Nie obawiajmy się zostawić dziecko z wychowawcą, nawet, jeżeli przy rozstaniu trochę płacze – nauczyciel za chwilę je pocieszy. Warto wyrobić w sobie przekonanie, iż pozostawiamy dziecko z kompetentnymi osobami, które są przygotowane do poradzenia sobie w różnych sytuacjach wychowawczych. Pomocny bywa rytuał machania przez okno – ułatwia rozstanie dziecku i rodzicowi.
  6. Nigdy nie należy uciekać, wymykać się po kryjomu, czy oszukiwać dziecko, że za chwile się po nie wróci.
  7. Pozwalajmy dziecku wyrazić różne uczucia: smutek, złość, czy radość z chodzenia do przedszkola. Aktywnie słuchajmy jego relacji z pierwszych dni spędzonych w przedszkolu. Prowadźmy rozmowę koncentrując się na pozytywach spędzania czasu w przedszkolu, podkreślają te atuty nowej sytuacji, które są dla dziecka atrakcyjne na co dzień, np. ciekawe spędzanie czasu na nowym placu zabaw.
  8. Starajmy się poświęcić dziecku trochę czasu po zajęciach dydaktycznych – może ono być zmęczone ilością wrażeń i reagować bardzo różnie – pobudzeniem, niepokojem, czy marudzeniem.
  9. We wszystkich sprawach, które nas nurtują, czy niepokoją, dobrze jest zwracać się do nauczycieli i pedagoga przedszkolnego.

 

Przygotowanie do integracji przedszkolnej w domu

  1. Warto jest rozwijać samodzielność dziecka:
  • ćwiczyć umiejętność jedzenia łyżką i widelcem, korzystania z toalety, mycia rąk, ubierania się,
  • ćwiczyć umiejętność rozumienia – pytać, opowiadać, czytać książeczki,
  1. Warto także :
  • przyzwyczajać dziecko stopniowo do rozstania (pozostawiać pod opieką osoby, którą dziecko zna i lubi oraz wydłużać stopniowo czas rozłąki),
  • przedstawiać przedszkole jako atrakcyjne miejsce : pełne zabawek i kolegów, a pójście do przedszkola jako awans społeczny – “jesteś duży, radzisz sobie”,
  • dać dziecku podstawowe informacje - dziecko musi wiedzieć, że w przedszkolu zostanie samo, że mogą tam być różne zwyczaje – inne niż w domu, że np. jest zwyczaj leżakowania,
  • w pierwszych dniach przedszkola odbierać dziecko szybciej i stopniowo wydłużać czas jego pobytu,
  • świętować z rodziną pójście dziecka do przedszkola, (wspólne wyjście po przedszkolu na lody, do sali zabaw, na spacer, wręczenie drobnego upominku z okazji „zdania” do przedszkola),
  • nigdy nie porównywać własnego dziecka do innych – każdy rozwija się zgodnie z własnym potencjałem,
  • nie obawiajmy się rozmawiać także na tematy związane z niepokojami dziecka dotyczącymi funkcjonowania w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu.

 

Ponadto warto zachęcać dziecko do wykonywania w domu następujących czynności :

  • zapinania guzików i wiązania sznurowadeł, a przede wszystkim samodzielnego zapinania bucików na rzepy,
  • podejmowania przez dziecko prób samodzielnego zjadania posiłków,
  • korzystania z sedesu i używania papieru toaletowego oraz wycierania nosa w chusteczkę,
  • malowania farbami, rysowania kredkami, lepienia z plasteliny,
  • spacerowania jak najwięcej – bez używania wózka,
  • dla rozwoju narządów mowy szalenie istotna jest umiejętność gryzienia pokarmów różnej konsystencji. Z tychże powodów w przedszkolu posiłki nie są miksowane. Tak, więc już teraz można dziecku codziennie podawać dziecku marchewkę czy kalarepę do gryzienia.

 

Ważna sprawa – wygodny strój dla przedszkolaka, czyli jak ubierać dziecko do przedszkola :

  • spodnie, spódniczki na gumkę,
  • ubieranie na „cebulkę”, które najlepiej zabezpiecza przed przegrzaniem lub zmarznięciem,
  • wygodne nakrycie głowy przez cały rok,
  • buty wyjściowe – bezpieczne, (nie ślizgające się), łatwe do zakładania, zapinane na rzepy lub sznurowane (jeśli dziecko radzi sobie już ze sznurowaniem),
  • kapcie – na gumowej podeszwie, zakryte, nie sznurowane i łatwe do założenia,
  • biżuteria, ozdoby na włosy, które zawierają plastikowe elementy łatwe do połknięcia, warto uważać także na gumki do włosów – zostają w domu.

 

Co jeszcze może pomóc naszemu dziecku w procesie adaptacji?

  • kontaktowanie dziecka z rówieśnikami, np. na placu zabaw,
  • zabawy z dzieckiem "w przedszkole", poprzez podkreślanie takich aspektów jak : obecność rówieśników, różnorodność zabawek,
  • kompletowanie wyprawki wspólnie z dzieckiem.

 

Podsumowanie

  • Staraj się zachować spokój w każdej trudnej emocjonalnie dla dziecka sytuacji
  • Informuj dziecko – kto danego dnia odbierze je z przedszkola, podając w sposób opisowy porę odbioru
  • Zapewniaj dziecko, iż na pewno zostanie przez nas odebrane, nie zostaje w przedszkolu na noc
  • Chwal dziecko za jego dzielność i umiejętność radzenia sobie w nowej sytuacji
  • Warto powiedzieć dziecku, iż wszyscy ludzie denerwują się trochę robiąc coś po raz pierwszy, ale po kilku dniach czują się pewniej – tak też będzie i z nim.

 

Anna Pasławska-Turczyn
psycholog

 

Foto sxc.hu

Nasi specjaliści

Aneta Styńska
Aneta Styńska
Psycholog
Psychoterapeuta
Trener żywienia
Diagnostyka
Anna Jabłońska
Anna Jabłońska
Psycholog
Seksuolog
Psycholog dziecięcy
Alicja Krawczyk
Alicja Krawczyk
Psycholog
Doradca zawodowy
Praktyk terapii BSF
Diagnostyka
Hanna Świerczewska
Hanna Świerczewska
Psycholog
Psychotraumatolog
Psychoonkolog
Łukasz Choinkowski
Łukasz Choinkowski
Psychoterapeuta
Barbara Wysocka
Barbara Wysocka
Psycholog
Terapeuta SFBT
Magdalena Kowalska
Magdalena Kowalska
Psycholog

Jak kupować? Wybierz produkt odpowiedni dla Ciebie Podaj nam swoje dane Dokonaj opłaty Aktywacja następuje w ciągu 24 godzin od momentu wpłaty środków

Jeżeli potrzebujesz natychmiastowej pomocy, zadzwoń pod numer alarmowy 112 (Polska) lub udaj się do najbliższej jednostki pogotowia ratunkowego lub policji. Możesz również skorzystać z bezpłatnego kryzysowego telefonu wsparcia. Numer dla dorosłych tel. 116 123 (14:00-22:00), dla młodzieży tel. 116 111 (12:00-02:00). Nasz serwis nie jest przeznaczony dla osób znajdujących się w sytuacji zagrożenia życia.