Jak jest z Twoim zdrowiem psychicznym?
wtorek, 11 października 2011
Droblem zdrowia psychicznego dotyczy każdego kraju, każdej kultury, grupy społecznej i wiekowej. Każdego z nas, w różnych momentach naszego życia może dotknąć problem natury psychicznej.
Jak wynika z danych WFMH (Światowej Federacji Zdrowia Psychicznego), ponad 50 milionów ludzi na całym świecie cierpi z powodu poważnych chorób psychicznych.
Zaburzenia psychiczne są powodem gorszego funkcjonowania w pracy, przyczyniają się do obniżenia jakości relacji w rodzinie, w społeczeństwie, są również jedną z głównych przyczyn samobójstw.
Niestety, ponad połowa osób cierpiących na różnego rodzaju zaburzenia psychiczne nie otrzymuje odpowiedniego leczenia lub w ogóle nie jest leczona.
Obchodzony w poniedziałek (10.10.2011) Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego miał na celu zwrócenie uwagi na potrzebę usprawnienia opieki oraz ułatwiania dostępu do niej osobom mającym problemy związane ze zdrowiem psychicznym.
Jedną z ważniejszych kwestii jest zwiększenie świadomości społecznej odnośnie znaczenia zdrowia psychicznego, a także zmianę postaw wobec chorych psychicznie. Ludzie nie dbają o higienę zdrowia psychicznego. Coraz większe tempo życia i stres z tym związany powoduje, że coraz mniej odpoczywają, wręcz nie potrafią odpoczywać. Skutkiem tego jest często wypalenie zawodowe, depresja i inne zaburzenia, również natury somatycznej.
Wstyd jest największym wrogiem!
Równie ważną, o ile nie najważniejszą kwestią jest zapobieganie stygmatyzacji i wykluczeniu społecznemu chorych. Pacjenci z chorobami psychicznymi są często odrzucani przez społeczeństwo, spotykają się z przejawami dyskryminacji, izolacji i napiętnowania.
Dużym problemem jest postrzeganie ich jako osób niebezpiecznych, niepoczytalnych, agresywnych i zagrażających otoczeniu. Takie zachowanie wynika przede wszystkim z lęku i braku odpowiedniej wiedzy, w jaki sposób się do nich odnosić.
Wobec takich barier spotykanych ze strony społeczeństwa, osoby z zaburzeniami psychicznymi unikają kontaktów z otoczeniem, pogłębiają izolację, czują strach i poczucie wstydu. W konsekwencji nie mówią o swoich dolegliwościach, ukrywają je i co najgorsze – nie szukają pomocy.
Wsparcie społeczne, a więc rodzina, przyjaciele znajomi, współpracownicy, ich postawa i zachowanie, obok prawidłowej opieki ze strony lekarza czy psychoterapeuty, jest jednym z czynników, decydujących o wyleczeniu. Zmaganie się z zaburzeniami natury psychicznej jest dużym wyzwaniem dla chorego, akceptacja i równe traktowanie przez społeczeństwo osób z problemami psychicznymi to niezwykle ważny element terapii, bez którego powrót do zdrowia jest bardzo trudny, a nawet niemożliwy.
Jak pomagać?
Warto się zastanowić nad tym, czy w naszym otoczeniu jest taka osoba, która jest w trakcie leczenia zaburzenia psychicznego – jak funkcjonuje, jak sobie radzi, a także to, jak ja się do niej odnoszę, co to dla mnie oznacza, że ktoś ma zdiagnozowane zaburzenie psychiczne, jak postrzegam tę osobę i jej sytuację? Czy jest w moich oczach gorsza?
To bardzo ważne, abyśmy potrafili wykazać się względem osób cierpiących na zaburzenia psychiczne zrozumieniem, akceptacją i okazać im wsparcie, którego tak bardzo potrzebują aby wyzdrowieć.
Czasami wystarczy usmiech, dobre słowo, czy nawet przesłanie interesującego artykułu lub linku do Psychorady ;)
Serdecznie pozdrawiam,
Dorota Wysokińska
psycholog
www.psychorada.pl
