Kodeks etyczny seksuologa

poniedziałek, 26 kwietnia 2010

:: Problemy w związku? Koniecznie wejdź na tę stronę >

 

Do gabinetów seksuologów najczęściej trafiają osoby z zaburzeniami, pragnące poprawić jakość swojego życia seksualnego lub uzyskać pomoc w zaakceptowaniu własnej seksualności. Udając się do specjalisty zazwyczaj obdarzają go zaufaniem, wierzą, że podejmowane przez niego działania są etyczne oraz zgodne z zasadą primum non nocere.

Większość pacjentów nie jest w stanie samodzielnie określić, które zachowania specjalisty przekraczają granice etyki zawodowej – szczególnie, iż wizyty te skoncentrowane są na najbardziej intymnych sferach życia.

W Polsce specjalizację  z seksuologii uzyskać mogą psychologowie bądź lekarze. I to czy pacjent trafi do seksuologa psychologa czy seksuologa lekarza jest niezwykle ważne w ocenie stosowanych przez niego praktyk. Psycholog czy psychoterapeuta nie powinien dotykać swoich pacjentów. W większości nurtów terapeutycznych przytulenie, głaskanie czy jakikolwiek inny dotyk jest uważany za nieprofesjonalny i nieetyczny a jego zastosowanie nieuzasadnione. Seksuolog będący lekarzem ma prawo wykonać, za zgodą pacjenta,  badanie przedmiotowe : urologiczne bądź ginekologiczne jeśli jest ono potrzebne do przeprowadzenia pełnej diagnostyki. Niezależnie od specjalizacji seksuolog nie powinien dotykać swojego pacjenta z zamiarem wywołania u niego podniecenia seksualnego. Nieetyczne jest także zachęcanie do masturbacji lub współżycia w obecności terapeuty. Stosowane metody leczenia powinny mieć podstawy naukowe.

Kolejną  rzeczą, na którą pacjent może zwrócić uwagę są  uprawnienia specjalisty. Seksuolog powinien dysponować dyplomami bądź certyfikatami potwierdzającymi jego wykształcenie. Niestety znane są przypadki, że tytuły naukowe czy wieloletnie doświadczenie zawodowe seksuologa nie są gwarancją dla pacjenta, że trafił na profesjonalnego, etycznego specjalistę. Niemniej jednak warto zwracać uwagę na kompetencje osoby, która diagnozuje bądź leczy.

Na jednym z pierwszych spotkań, po postawieniu wstępnej diagnozy, seksuolog zazwyczaj zapoznaje pacjenta z przewidywanymi metodami leczenia tak, aby pacjent mógł wyrazić świadomą zgodę na poddanie się terapii.  Każda metoda, tuż przed wprowadzeniem jej, powinna być omawiana  z pacjentem w kontekście jej celowości, czasu trwania czy przebiegu.

Ponieważ  podczas terapii seksuologicznej wytwarza się relacja terapeutyczna między pacjentem a terapeutą (szczególna z uwagi na specyfikę podejmowanych tematów) może dojść do sytuacji, w której pacjentka bądź pacjent zakocha się w terapeucie. Terapeuta nie powinien wykorzystać tego faktu w celu zaspokojenia własnych potrzeb emocjonalnych czy seksualnych nawet poza gabinetem, w kontakcie na podłożu prywatnym.

Do gabinetu seksuologa trafiają ludzie z różnym systemem wartości, wyznawcy różnych religii. Seksuolog w swojej pracy nie powinien w żaden sposób oceniać, krytykować bądź dyskryminować przekonań swoich pacjentów. 

Najważniejsze wytyczne odnoszące się do etyki zawodowej seksuologa zawarte są w ustawie o zawodzie lekarza, kodeksie etyczno – zawodowym psychologa oraz kodeksie etycznym seksuologa.

Anna Zawadzka,
psycholog, seksuolog

_________________________________________________________________

Jak rozwiązać intymne problemy w Twoim związku
- profesjonalnie, skutecznie i anonimowo?

_________________________________________________________________

 

 

Nasi specjaliści

Aneta Styńska
Aneta Styńska
Psycholog
Psychoterapeuta
Trener żywienia
Diagnostyka
Anna Jabłońska
Anna Jabłońska
Psycholog
Seksuolog
Psycholog dziecięcy
Alicja Krawczyk
Alicja Krawczyk
Psycholog
Doradca zawodowy
Praktyk terapii BSF
Diagnostyka
Hanna Świerczewska
Hanna Świerczewska
Psycholog
Psychotraumatolog
Psychoonkolog
Łukasz Choinkowski
Łukasz Choinkowski
Psychoterapeuta
Barbara Wysocka
Barbara Wysocka
Psycholog
Terapeuta SFBT
Magdalena Kowalska
Magdalena Kowalska
Psycholog

Jak kupować? Wybierz produkt odpowiedni dla Ciebie Podaj nam swoje dane Dokonaj opłaty Aktywacja następuje w ciągu 24 godzin od momentu wpłaty środków

Jeżeli potrzebujesz natychmiastowej pomocy, zadzwoń pod numer alarmowy 112 (Polska) lub udaj się do najbliższej jednostki pogotowia ratunkowego lub policji. Możesz również skorzystać z bezpłatnego kryzysowego telefonu wsparcia. Numer dla dorosłych tel. 116 123 (14:00-22:00), dla młodzieży tel. 116 111 (12:00-02:00). Nasz serwis nie jest przeznaczony dla osób znajdujących się w sytuacji zagrożenia życia.